لغزش مهره ای یا اسپوندیلولیستزیس

لغزش مهره ای یا اسپوندیلولیستزیس:
معمولا به حالتی گفته می شود که تمام یا قسمتی از مهره کمری بالایی روی مهره پایینی دچار سرخوردگی یا لغزش می‌شود و اغلب این لغزش رو به جلو یا قدام صورت میگیرد. و بیشترین حالت لغزش مهره کمری پنجم روی خاجی اول یا1s اتفاق می افتد. معمولا در زمینه یک استعداد ژنتیکی و بیشتر دربچه های سن ۹تا۱۴ سال و البته گاها به علت ضربه های ناشی از حرکات تکراری ورزشی و در مواردی نیز به علت تغییرات دژنراتیویا فرسایشی در سنین بالاتر دیده می شود. گاها در افراد معمولی ممکن است بی علامت باشد و دی در افراد ورزشکار یا با فعالیت زیاد به شکل درد کمر و گاها درد انتشاری به پا نمایان می‌شود. معمولا براساس عکس رادیولوژی به ۴ درجه تقسیم میشود .درجه یک کمتراز۲۵درصد سرخوردگی مهره بالایی روی پایینی، درجه دو بین ۲۵تا۵۰ درصد ،درجه ۳بین ۵۰تا۷۵ و درجه ۴بالای ۷۵درصد سرخوردگی وجود دارد. درمان معمولا در موارد درجه ۱ و۲ غیر جراحی و بر اساس تقویت و پایدار سازی حرکتی ورزشی در ستون فقرات و در موارد درجه ۳ و۴ وقتی به درمان نگهدارنده خوب پاسخ ندهد معمولا تحت جراحی قرار میگیرد.