ورزش درمانی کلینیک اترس در مشهد

تمرینات هوازی شامل فعالیت‌هایی با شدت کم تا زیاد است که به بهبود آمادگی قلبی-ریوی کمک می‌کنند. واژه “هوازی” به معنای وجود اکسیژن جهت تولید نیرو برای انجام فعالیت است. تمرینات هوازی به دو صورت انجام می‌شوند:

1. تداومی: در این روش، فرد بدون استراحت به تمرین می‌پردازد؛ مانند دویدن پیوسته به مدت ۲۰ دقیقه.
2. تناوبی (اینتروال): در این شیوه، فرد بین دوره‌های تمرین استراحت می‌کند؛ به عنوان مثال، یک دقیقه دویدن و یک دقیقه استراحت فعال (مانند راه رفتن).

انرژی مورد نیاز برای تمرینات هوازی از گلوکز و چربی تأمین می‌شود؛ بنابراین این تمرینات برای کاهش چربی خون و کاهش وزن بسیار مناسب هستند. نمونه‌هایی از تمرینات هوازی با شدت کم عبارتند از: راه رفتن، دوچرخه‌سواری، دوچرخه ثابت، الپتیکال و روئینگ؛ در حالی که تمریناتی مانند دویدن و طناب زدن نمونه‌هایی از تمرینات با شدت بالا محسوب می‌شوند.

تمرینات هوازی اثرات مفیدی از جمله بهبود آمادگی قلبی-عروقی، کاهش ریسک بیماری‌های قلبی، کاهش فشار خون، افزایش کلسترول خوب (HDL)، کنترل قند خون، کنترل وزن، بهبود عملکرد ریه‌ها و کاهش میزان ضربان قلب استراحتی دارند.

تمرینات مقاومتی، نوعی فعالیت فیزیکی هستند که با وارد کردن بار اضافی بر روی عضلات، به افزایش قدرت و استقامت آن‌ها کمک می‌کنند. این بار می‌تواند به اشکال مختلفی مانند وزنه‌های آزاد، دستگاه‌های بدنسازی، کش‌های مقاومتی یا حتی وزن بدن اعمال شود. امروزه، تمرینات مقاومتی محدود به گروه سنی خاصی نیست و فواید متعددی همچون افزایش قدرت و استقامت عضلانی، بهبود ترکیب بدن، تقویت هماهنگی عصبی-عضلانی و حتی پیشگیری و درمان برخی از بیماری‌های متابولیکی در افراد با سنین مختلف به اثبات رسیده است. بنا به توصیه‌های سازمان بهداشت جهانی و سازمان کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، توصیه می‌شود افراد حداقل 2 تا 3 جلسه در هفته به این نوع تمرینات بپردازند.

زمان واکنش یا زمان عکس‌العمل، مدت زمانی است که از لحظه ارائه یک محرک غیرقابل پیش‌بینی و ناگهانی آغاز شده و تا شروع پاسخ ادامه دارد. در علوم حرکتی، این زمان نشان‌دهنده توانایی پاسخ سریع و کنترل‌شده با پوسچر مناسب به محرک‌هایی مانند نور یا صدا می‌باشد. اندازه‌گیری این پارامتر در توان‌بخشی و ورزش اهمیت ویژه‌ای دارد؛ چرا که در بسیاری از ورزش‌ها، دستیابی به سرعت حداکثر به ندرت مورد نیاز است، در حالی که زمان عکس‌العمل کوتاه می‌تواند مهارت‌های ورزشی را به طور چشمگیری ارتقا دهد. علاوه بر این، بررسی زمان واکنش در بیماران می‌تواند اطلاعات ارزشمندی در مورد مشکلات شناختی یا تمرکز ارائه دهد. در محیط‌های آزمایشگاهی، این متغیر به عنوان یک شاخص عینی برای سنجش سرعت پردازش اطلاعات مورد استفاده قرار می‌گیرد.

همه ما درگیر فعالیت‌های متعددی هستیم که از نظر جسمی و روانی باعث خستگی می‌شوند و برای رفع این خستگی‌ها راه‌حل‌های متفاوتی در نظر می‌گیریم. یکی از این راه‌ها، ماساژ است. هنگام ماساژ، بدن به‌طور طبیعی هورمون‌هایی ترشح می‌کند که باعث ایجاد احساس شادابی و سرزندگی می‌شوند؛ از جمله این هورمون‌ها، اندورفین است. اندورفین که به عنوان مخدر طبیعی بدن شناخته می‌شود، اثرات شادی‌آور و ضدافسردگی دارد و در کاهش اضطراب، بهبود خلق‌وخو و کاهش استرس نقش مهمی ایفا می‌کند.

انواع ماساژ شامل ماساژ درمانی، ماساژ ریلکسی و ماساژ ورزشی می‌باشد. ماساژ درمانی توسط پزشکان یا متخصصین این حوزه جهت درمان مشکلات مختلف به کار می‌رود. ماساژ ریلکسی برای کاهش استرس و اضطراب پیشنهاد می‌شود و ماساژ ورزشی، برای ورزشکاران در زمان‌های قبل، حین و پس از مسابقه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

کراس فیت یک رشته ورزشی همه‌جانبه است که تمامی ابعاد فیزیکی را در بر می‌گیرد. هدف این رشته، ارتقای توانایی‌های کلی بدن شامل قدرت، استقامت، انعطاف‌پذیری، سرعت، هماهنگی و تعادل می‌باشد. کراس فیت برگرفته از سه رشته‌ی المپیکی مادر؛ یعنی ژیمناستیک، وزنه‌برداری و دو میدانی است. در واقع، تمریناتی که امروزه در کراس فیت به کار می‌روند، همان تمریناتی هستند که برای نیروهای ارتشی، دانشگاه‌های پلیس، بوکسورها و ورزشکاران رزمی جهت آمادگی برای شرایط غیرمنتظره استفاده می‌شوند.